ΧΑΡΤΟΓΡΑΦΗΣΗ - ΔΕΡΜΑΤΟΣΚΟΠΗΣΗ «ΕΛΙΩΝ» ΤΟΥ ΔΕΡΜΑΤΟΣ ΜΕ ΨΗΦΙΑΚΗ ΔΕΡΜΑΤΟΣΚΟΠΗΣΗ
Κάθε άνθρωπος έχει λίγες ή πολλές «ελιές» ή, όπως συνήθως αποκαλούνται επιστημονικά, σπίλοι.
Αυτοί οι σπίλοι μπορούν να βρίσκονται παντού στο σώμα, είναι διαφόρων μεγεθών και να έχουν διάφορες χροιές. Η έκθεση στον ήλιο αυξάνει τον αριθμό των σπίλων στο δέρμα.
Κατά τη διάρκεια της ζωής κάποιοι σπίλοι θα αλλάξουν χαρακτηριστικά με αργό ρυθμό, κάποιοι θα μεγαλώσουν ενώ άλλοι θα εξαφανιστούν.
Κάποιοι από τους σπίλους έχουν αυξημένη πιθανότητα να εξελιχθούν σε μια ιδιαίτερα κακοήθη μορφή καρκίνου του δέρματος που ονομάζεται μελάνωμα.
Κίνδυνο για μια τέτοια κακή εξέλιξη έχουν κατά κανόνα τα άτομα που έχουν συνολικά πάνω από 50-100 σπίλους σε όλο τους το σώμα ή αυτοί που έχουν σπίλους με κάποια ειδικά άτυπα, ακανόνιστα κλινικά χαρακτηριστικά.
Συχνότερα όμως το κακοήθες μελάνωμα εμφανίζεται «εκ νέου», πάνω σε υγιές δέρμα, (όχι πάνω σε σπίλο) και στην αρχική του μορφή μπορεί να μοιάζει με ένα σπίλο. Σε αυτήν την περίπτωση παρατηρούμε κάποια ιδιαίτερα κλινικά και δερματοσκοπικά χαρακτηριστικά που οι δερματολόγοι μπορούμε να αναγνωρίσουμε και κατόπιν να επέμβουμε εγκαίρως.
Βασικός σκοπός της ιατρικής και ειδικότερα της Δερματολογίας στις μέρες μας είναι να αναγνωρίζουμε όσο το δυνατόν περισσότερο το μελάνωμα σε αυτό το αρχικό στάδιο, διότι μόνο σε αυτό είναι ιάσιμο σε μεγάλο ποσοστό.
Εάν όμως περάσει ο καιρός και ο καρκίνος δεν διαγνωσθεί και προχωρήσει σε βάθος, δυστυχώς δημιουργεί σημαντικά προβλήματα υγείας σε πολύ ψηλό ποσοστό.
Ένα από τα βασικά εργαλεία που η σύγχρονη τεχνολογία έχει προσφέρει σε αυτόν τον τομέα της δερματολογίας είναι μια ειδική απεικονιστική μέθοδος που αφορά τους σπίλους και ονομάζεται δερματοσκόπηση.
Πρόκειται για μεγέθυνση της εικόνας του σπίλου, εξέταση και ανάλυση των επιμέρους λεπτομερών χαρακτηριστικών του και τελική αξιολόγηση με βάση κοινά αποδεκτά δερματοσκοπικά κριτήρια.
Σε συνδυασμό με ειδικό λογισμικό ηλεκτρονικού υπολογιστή και ψηφιακή απεικόνιση, οι εικόνες καταγράφονται και μπορούμε έτσι να παρακολουθούμε την μελλοντική ενδεχόμενη εξέλιξη, όπου αυτό κρίνεται απαραίτητο.
Με αυτή τη μέθοδο μπορούμε να έχουμε υπό τακτικό έλεγχο τους σπίλους με «ύποπτα» χαρακτηριστικά, να ελέγχουμε λεπτομερώς κάθε πιθανή μεταβολή και να καθοδηγούμε σωστά τους ασθενείς «υψηλού κινδύνου».
Κάθε άνθρωπος έχει λίγες ή πολλές «ελιές» ή, όπως συνήθως αποκαλούνται επιστημονικά, σπίλοι.
Αυτοί οι σπίλοι μπορούν να βρίσκονται παντού στο σώμα, είναι διαφόρων μεγεθών και να έχουν διάφορες χροιές. Η έκθεση στον ήλιο αυξάνει τον αριθμό των σπίλων στο δέρμα.
Κατά τη διάρκεια της ζωής κάποιοι σπίλοι θα αλλάξουν χαρακτηριστικά με αργό ρυθμό, κάποιοι θα μεγαλώσουν ενώ άλλοι θα εξαφανιστούν.
Κάποιοι από τους σπίλους έχουν αυξημένη πιθανότητα να εξελιχθούν σε μια ιδιαίτερα κακοήθη μορφή καρκίνου του δέρματος που ονομάζεται μελάνωμα.
Κίνδυνο για μια τέτοια κακή εξέλιξη έχουν κατά κανόνα τα άτομα που έχουν συνολικά πάνω από 50-100 σπίλους σε όλο τους το σώμα ή αυτοί που έχουν σπίλους με κάποια ειδικά άτυπα, ακανόνιστα κλινικά χαρακτηριστικά.
Συχνότερα όμως το κακοήθες μελάνωμα εμφανίζεται «εκ νέου», πάνω σε υγιές δέρμα, (όχι πάνω σε σπίλο) και στην αρχική του μορφή μπορεί να μοιάζει με ένα σπίλο. Σε αυτήν την περίπτωση παρατηρούμε κάποια ιδιαίτερα κλινικά και δερματοσκοπικά χαρακτηριστικά που οι δερματολόγοι μπορούμε να αναγνωρίσουμε και κατόπιν να επέμβουμε εγκαίρως.
Βασικός σκοπός της ιατρικής και ειδικότερα της Δερματολογίας στις μέρες μας είναι να αναγνωρίζουμε όσο το δυνατόν περισσότερο το μελάνωμα σε αυτό το αρχικό στάδιο, διότι μόνο σε αυτό είναι ιάσιμο σε μεγάλο ποσοστό.
Εάν όμως περάσει ο καιρός και ο καρκίνος δεν διαγνωσθεί και προχωρήσει σε βάθος, δυστυχώς δημιουργεί σημαντικά προβλήματα υγείας σε πολύ ψηλό ποσοστό.
Ένα από τα βασικά εργαλεία που η σύγχρονη τεχνολογία έχει προσφέρει σε αυτόν τον τομέα της δερματολογίας είναι μια ειδική απεικονιστική μέθοδος που αφορά τους σπίλους και ονομάζεται δερματοσκόπηση.
Πρόκειται για μεγέθυνση της εικόνας του σπίλου, εξέταση και ανάλυση των επιμέρους λεπτομερών χαρακτηριστικών του και τελική αξιολόγηση με βάση κοινά αποδεκτά δερματοσκοπικά κριτήρια.
Σε συνδυασμό με ειδικό λογισμικό ηλεκτρονικού υπολογιστή και ψηφιακή απεικόνιση, οι εικόνες καταγράφονται και μπορούμε έτσι να παρακολουθούμε την μελλοντική ενδεχόμενη εξέλιξη, όπου αυτό κρίνεται απαραίτητο.
Με αυτή τη μέθοδο μπορούμε να έχουμε υπό τακτικό έλεγχο τους σπίλους με «ύποπτα» χαρακτηριστικά, να ελέγχουμε λεπτομερώς κάθε πιθανή μεταβολή και να καθοδηγούμε σωστά τους ασθενείς «υψηλού κινδύνου».
